EL NACIMIENTO DE PERSEO ὁ Ἀκρίσιος βασιλεύς μαντεύεται τὸ μαντεῖον τοῦ Ἀπόλλωνος περὶ τοῦ λοιποῦ χρόνου. ὁ θεὸς λέγει ὅτι ἐκ τῆς βασιλίσσης γίγνεται ὑιός τις (“un hijo”), ὃς (“el cual”) μέλλει αὐτὸν ἀποκτείνειν. ὁ Ἀκρίσιος, τοῦτο φοβοῦμενος, παρασκευάζει θάλαμον χάλκεον ὑπὸ γῆν καὶ φυλάττει ἐν αὐτῷ τὴν Δανάην (οὕτως ὀνομάζεται ἡ βασίλισσα) . ὁ Ζεὺς, μεταμορφοῦμενος εἰς χρύσεον ὑετὸν, εἰσέρχεται διὰ τῆς τοῦ θαλάμου ὀροφῆς καὶ συνέρχεται τῇ Δανάῃ. Ὕστερον, ἐξ αὐτῆς γίγνεται ὑιός, Περσεὺς ὀνόματι. Ἀκρίσιος δὲ αἰσθάνεται τοῦτο : μὴ πιστεύει αὐτὸν Διὸς ὑιὸν εἶναι (como no creía que era hijo de Zeus), τὴν κόρην μετὰ τοῦ παιδίου εἰς θήκην βάλλει καὶ ῥίπτει εἰς θάλασσαν. (τί νομίζετε; μέλλει ὁ Ζεὺς σῷζειν αὐτοὺς ἢ οὐχί; Nαί, σῴζονται, σῴσονται! ) VOCABULARIO Ἀκρίσιος- οῦ ὁ: Acrisio βασιλεύς-εως ὁ : rey(nom. Singu) μαντεύομαι: anunciar μαντεῖον-ου τὸ: profecía, oráculo Ἀπόλλων-ονος ὁ: el dios Apolo περὶ (prep + gent.): alrededor de, sobre λοιπος-η-ον: restante, que queda χρ...